Ben ik nou gek?

Ik vraag me soms af of ik de enige ben die dat heeft: een zekere weerzin om weer te gaan werken na de vakantie.
Veel van mijn collega's lijken gewoon best weer zin te hebben om weer aan het werk te gaan, maar ik heb dat nooit. De laatste dagen van mijn vakantie begint het al. Ik begin de dagen te tellen die mij of resten voor ik weer in het gareel moet en ik weer netjes op tijd moet opstaan, waarna het standaard ochtendritueel volgt: theewater opzetten, pilletjes slikken, hond naar buiten, thee zetten, yoga-oefeningen.
Vervolgens douchen, aankleden, paard in de wei, hond weer naar binnen, ontbijten, eventueel nog een was in de machine en wegwezen. Gek eigenlijk, dat ochtendritueel is ook in de vakantie standaard, dus dat kan niet de oorzaak van mijn weerzin zijn.
Het is gewoon dat alles dan weer op een vaste tijd moet gebeuren. Een groot deel van de week verloopt weer volgens een vast patroon en andere wensen en verplichtingen worden weer gepropt in de resterende tijd. Dat went wel weer snel, maar toch...
Hoe lang een vakantie ook duurt, het is altijd te kort en dat is toch zo jammer. Want al die vrijheid om te kiezen wat je op een dag wilt gaan doen en op welke tijd is zo heerlijk.
Misschien is het zo dat je die vrijheid alleen maar kan waarderen, juist omdat het maar tijdelijk is.
Of hebben veel mensen behoefte aan het vaste patroon die hoort bij een werkweek.
Ik heb niet zoveel met regelmaat, dus misschien is dat mijn probleem.
Maar zeg nou zelf: hoe kun je nou genoeg krijgen van de vrijheid die je hebt tijdens een vakantie?

Of ben ik nou gek?


Groetjes,
Nic.

« Terug naar overzicht