Foutje

Hoi An,

Ik denk dat we toch nog een keer af moeten spreken om te gaan kerstshoppen, want ons afgelopen shopmiddagje hebben we gewoon niets gescoord. Behalve dan de verf om mijn muren mee op te fleuren, maar dat had natuurlijk niets met kerst te maken. Dat kan beter en moet gewoon nog een keer over. En dan inclusief de erwtensoep, want die zat er vorige keer ook niet bij.

En meedoen aan de kerstprijsvraag kan uiteraard niet. Dat zou inderdaad niet eerlijk zijn en bovendien kan ik me geen enorme kerstflaters herinneren. Alhoewel……

Het is al jaren geleden toen ik op mijn werk post kreeg van een bijzonder luxe restaurant. Het restaurant was gevestigd in een kasteeltje hier in de buurt. Heel af en toe dronken we er na een boswandeling wel eens koffie. In de brochure werd een zeer uitgebreide kerstlunch aangeboden en de prijs viel reuze mee: 27 gulden per persoon exclusief uiteraard de drankjes.

Ik stelde aan de hele familie voor om met de kerst eerst een lange boswandeling te maken en vervolgens daar te gaan lunchen. Dat was zo heerlijk decadent. Bovendien was lunchen eigenlijk veel makkelijker dan een kerstdiner. Oma was dan ontheven van haar kooktaak en de kinderen van mijn broer en schoonzus en onze kinderen konden gewoon op tijd naar bed.
Het plan werd goed ontvangen en daar zaten we dus op de eerste kerstdag. Wat een geweldige lunch werd daar geserveerd. Er kwam zelfs een heuse minstreel voor ons zingen en onze (toen nog kleine) kinderen werden ook nog eens vermaakt. Wat een verwennerij, je begreep niet hoe dat kon voor die prijs! Heel even kwam het idee opborrelen om hier een jaarlijkse traditie van te maken. Ik was helemaal verguld over het succes van mijn voorstel.

Die blijdschap duurde echter ook maar heel even, want toen mijn jongste broer na een toiletbezoek mij in mijn oor fluisterde om even met hem mee te lopen naar de hal, bleek toch dat ik mij ergens in had vergist. Volgens het bord bij de ingang (in het enthousiasme bij binnenkomst over het hoofd gezien) hoorde bij de geweldige lunch toch een iets andere prijs dan ik had begrepen. Als ik het mij goed herinner kostte het hapje ongeveer 75 gulden per persoon. Niet echt een te verwaarlozen verschil. Bij navraag bleek die prijs ook nog eens te kloppen, dus bleef mij niets anders over dan mijn ‘foutje’ op te biechten aan de rest van mijn familie. Gelukkig konden ze er wel smakelijk om lachen. Immers, voor zo’n deftig hapje zouden ze anders nooit gekozen hebben, maar we hebben er met z’n allen wel enorm van genoten.

En hoewel ik tot de dag van vandaag nooit heb geweten hoe ik mij zo heb kunnen vergissen, mag ik nog altijd geen familie-etentjes meer organiseren. In ieder geval niet buitenshuis….

Voor zover mijn kerstblunder (buiten mededinging). Iedereen die ook ooit eens een geweldige blunder heeft begaan met of tijdens een kerstdiner wil ik aanraden: Stuur je verhaal in. Er is nog tijd. Het leukste blunderverhaal wordt weer beloond met een mooie prijs!

Tot snel!

Nic

« Terug naar overzicht