Gepasseerd

Lieve vriendin,

Ik vind 'm leuk, nogouder. Al klinkt oma ook wel aardig, beter dan opoe.
Dat heb ik altijd zo'n nare benaming gevonden, net zoiets als de boze stiefmoeder. Maar dat werd bij ons in Amsterdam nooit gebruikt, zover als ik weet. Bij manlief in de familie was dat wel gewoon. Is dat streek- of generatie gebonden?

Ooit was ik er volledig van overtuigd dat ik één van de eerste van mijn vriendinnenclub zou zijn die zich mocht verheugen in het nogouder zijn, maar niets van dat al. Het ziet er naar uit dat ik de hekkensluiter ben. Er is nog één goede vriendin die solidair is en zich (nog) beperkt tot het ouderzijn.
Het is natuurlijk erg leuk om alle ervaringen te delen hoe leuk, lief, leerzaam en geweldig ze zijn. Maar niet te veel, alstublieft.
Ach, het is al heerlijk dat ik straks nep-oma wordt. Is ook iets om naar uit te kijken. Neem ik ook een abonnement op de zoo, gaan we samen apies kijken. Leuk toch?
Samen oppassen, ook prima. Maar of dat zo'n goede invloed zal hebben op de opvoeding van dochterlief en schoonzoon?
Dat is het fijne van oma zijn, je hebt ze voor de fun, niks opvoeden!
Dat tijdperk ligt gelukkig al enige tijd achter ons.

Ik zag pasgeleden een boekje met baby- en peuterrecepten, erg leuk. Er is helemaal niks mis met de kant en klaar potjes, maar vers is natuurlijk veel beter.
Toen die apekoppen van mij nog in de luiers zaten, aten ze gewoon met de pot mee, al hield ik natuurlijk wel rekening met kruiderijen en dergelijke.
Ken jij 'm nog? Zo'n zeef waar je van alles in mikte, een aardappel, boontjes en al of niet een stukje vlees? Nu heet dat chique een passe vite, volgens mij. Reuze handig!
Komt ook goed van pas bij het maken van jam, moes en chutneys.
Er staat nog het nodige op het programma om in te maken, te beginnen met jouw appels, zo'n twintig kilo, schat ik. Dan nog zoetzure pompoen, pompoenchutney en atjar.

Van de week maar eens op jacht naar zo'n zeef, kan jij hem ook eens lenen, tegen die tijd.

Liefs,

An.

« Terug naar overzicht