Herinnert u zich deze nog?

Mijn moeder maakte vroeger onvervalste kruudmoes. Alleen is vijftig jaar na dato niet uit te leggen wat je erin stopt. Wat zegt u? Gort, karnemelk, spek, rookworst en rozijnen! Meent u dat? Ajakkes... Dat kan toch niet lekker zijn? Dat is toch geen combinatie. Brrr.... Ik sla mijn beurt over, hoor.

Tja, er zijn wel meer dingen geen combinatie. Elvis Presley was gek op een broodje pindakaas met banaan. En je hebt mensen die een suikerklontje met mosterd heerlijk vinden en persoonlijk ben ik een overvloedig gebruiker van ketchup.... Maar goed... Als mijn moeder de kruudmoes klaar had, dan lustte ik er wel pap van. Ze stopte er dan ook de onvervalste kruudmoeskruiden in die achter de schuur welig hun gang gingen. Kervel, peterselie, selderie, venkel, dille en kruizemunt. Tegenwoordig blijft het gerecht gefrustreerd in mijn achterhoofd zweven want ik krijg het nooit meer. Nou las ik laatst een advertentie in de krant van een slager die het maakte. Ik erheen. En gewoon blind besteld en meegenomen. Thuisgekomen zorgzaam opgewarmd en geprobeerd. Het was aardig, maar meer ook niet. Het gaf me niet die wellustige sensatie dat je nog méér wilde zoals ik dat destijds bij mijn moeder had. Ik ben niet meer bij die slager geweest. Die man kan het ook niet helpen. Het lag aan het vakmanschap (én herinnering!) van mijn moeder.

Laatst was ik bij kennissen en had ik het er over. Ik legde nog eens voorzichtig uit wat er in ging en toen verschoten ze allemaal van kleur. Dat meen je niet: karnemelk, spek, rookworst en rozijnen! Dat kan toch niet! Ze keken allemaal naar me of ik niet goed bij mijn hoofd was. Ik durfde niet eens over Elvis te beginnen of over mensen die hun suikerklontje in de mosterd dopen. Ik kijk wel uit. Je kunt tegenwoordig bij het minst of geringste al ruzie krijgen.

Cor Snijders

« Terug naar overzicht