Hoe koken een verslavende hobby wordt

In onze verkeringstijd zou ik gaan koken voor mijn geliefde.

Bij de slager een runderlapje gekocht. Leek me spannend, want bij ons thuis aten we- behalve het wekelijkse zondagse soepvlees - alleen maar varkensvlees.

Dus lekker in de pan… maar het werd steeds kleiner, zwarter, harder…enfin niet te eten dus.

Je snapt, zeer teleurgesteld. Vooral omdat mijn aanstaande bij zijn hospita (een slagersdochter) dagelijks zeer verwend werd.

Zou je niet eens naar kookles?

Ja hoor, er bestond in die tijd (1965) nog een Huishoudelijke en Gezinsvoorlichting die arme meisjes zoals ik zonder huishoudschoolopleiding een kookcursus bood.

Groot was mijn opluchting toen bleek dat ik in ieder geval aardappelen kon schillen en groente schoonmaken. Dat kon je niet van iedereen zeggen. Ook handig dat je zowel op gas als elektriciteit moest leren koken.

Iedere week kookten we een volledig menu van soep, vlees, aardappelen, groente en een toetje volgens de regels van de Hollandse pot. Dat aten we daarna heerlijk op.

En al gauw de smaak te pakken gekregen.

Daarna nog een cursus fijne keuken gedaan.

Inmiddels woonde ik op kamers en gingen we iedere dag naar de Mensa. Tot we voor de 2e keer achter elkaar beschimmelde erwten kregen.

Maar ja, op mijn kamer had ik wel een tweepitsgasstelletje, maar mocht ik officieel niet koken. Gelukkig woonde ik op zolder en als ik thuis kwam liet ik de tussendeuren openstaan zodat de keukenluchtjes van mijn hospita naar boven trokken.

Natte dweil voor de deur, raam open en koken maar.

Het lukte mij om iedere dag een 3 gangenmenu te maken voor fl. 2,50 per dag voor ons 2.

Mijn boodschappen deed ik bij Appie Heijn en de kookboeken van o.a. Wina Born opende een hele nieuwe wereld. Wijn, kruiden, paprika’s, aubergines etc. Heerlijk om te ontdekken en mee te experimenteren. En niet te vergeten de slager die het leuk vond om adviezen te geven over bereidingstijd en menu’s.

Ook niet onbelangrijk: een man die alles probeerde en opat, zelfs als ik het niet zo geweldig geslaagd vond.

Iedere week bij de boodschappen nieuwe kruiden kopen, of een wadjan of kookgerei, kookboeken etc. Dan hoef je bij elk nieuw recept niet direct naar de winkel te rennen om de ingrediënten te kopen.

Dan is koken nog steeds leuk, heb je een boekenkast met 12 meter kookboek, duizenden recepten in je computer. Verbouw je deels je eigen (vergeten en bijzondere)groenten, kruiden en fruit.

Fantastisch om op een regenachtige zondagmiddag met een stapel kookboeken op de bank te zitten. Wat doen we volgende week: Italiaans, Aziatisch, Frans, vegetarisch???

Vind je het heerlijk om voor familie en vrienden te koken. Kortom een verslaving die nooit is over gegaan.


Gerrie van Rossum

« Terug naar overzicht