IJS HOORT IN EEN BEKERTJE

Lieve An,

Nou, jouw mannetje kan blij zijn hoor! Het vriest!
Ik weet best dat sommige mensen dat heerlijk vinden, voor mij betekent het vooral bevroren drinkbakken en nog vervelender: ruiten krabben. Getsie, ik heb er een broertje aan dood om met verkleumde handen en een krabbertje mijn autoruiten schoon te poetsen en vervolgens met zwaar beslagen ramen mijn pad af te rijden.
Vanmorgen had ik een enorm slimme ingeving: had ik in de schuur nog niet zo’n spuitbus met ruitontdooier staan?
Jawel hoor, even zoeken en daar was hij. Snel alle ruiten mee inspuiten en dan kan ik straks gewoon wegscheuren. Goh, wat was ik tevreden met mijzelf, dat scheelde een hoop tijd en koude handen. Op mijn gemakje kon ik nu mijn normale ochtendritueel verder afwerken en dan ook nog op tijd naar kantoor vertrekken.

Op de normale vertrektijd (zoals gewoonlijk toch weer net te laat dus) sjokte ik naar de auto en wat denk je? Alle ruiten, die ik een half uurtje geleden zo lekker volgespoten had met antivries zaten nu vol met een vieze blauwe bevroren smurrie.
Jasses nog aan toe, mijn hele slimme actie was op niets uitgelopen en ik kon al het werk gewoon nog een keer overdoen.

Ik was zo blij dat we eindelijk weer eens konden genieten van een heerlijk zonnetje. Dan mag het van mij ook nog best koud zijn, maar liefst niet op werkdagen en ook niet te koud.
Want ijs hoort wat mij betreft in een bekertje, op een hoorntje of tussen een paar wafels, liefst met een lekker dot slagroom, maar niet op de ruiten van mijn auto!!

Liefs,
Nic.

« Terug naar overzicht