Kerstverhaal van Parel

Toen onze dochter ruim 1 jaar was, vierden mijn ouders de Kerst bij ons.

Toen de tafel gedekt was, en het eten op tafel kwam, zette ik mijn dochter in de kinderstoel. Mijn vader was nog even bezig met de biefstuk klaar maken. Plotseling moest mijn dochter overgeven.

Mijn eerste reactie was: eerst m'n dochter verschonen om in bed te leggen.Toen wij weer beneden kwamen, waren mijn ouders weg. De kots wat nog op de grond lag, moest ook nog opgeruimd worden.Daarna hebben wij samen ons eten opgewarmd in de magnetron, om alsnog te eten.Tijdens koffietijd 's avonds kwamen m'n ouders terug.

En ik wou wel een verklaring, waarom ze weg gegaan zijn. “Ja, zei m'n moeder, anders werd ons eten koud. En we moesten op tijd weg, om naar de kerk te gaan.” Wat was ik kwaad. Konden ze mij niet even mee helpen, met opruimen. Zodat we gezamenlijk alsnog, van het Kerstdiner konden genieten. Ik was er zo druk mee geweest.

Dit verhaal is geen Blunder: Maar zo iets overkomt je gewoon.Onze dochter is nu 23 jaar. Maar zoiets vergeet je niet tijdens de kerstdagen.

« Terug naar overzicht