Keukenhulpjes? Ik hou er van.

Toen ik het stukje over de eiertikker op onze blog las, dacht ik: “waar ken ik dat van?” Ook ík kan niet voorbijgaan aan die leuke gadgets op kook- en keukengebied. Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat er zaken zijn aangeschaft die ik weinig of nooit gebruik. Gelukkig niet veel, maar toch...

Manlief slaakt bij voorbaat al zuchten als ik hem weer eens een kookwinkel in sleur. Bij alles waar ik langer dan een minuut bij stilsta, is het al: “Nee! Waar ga je dat voor gebruiken?” Dat is toch niet aardig? Toen ik eens bij mijn schoonzus zag hoe handig zo'n keukenrobot was, leek mij dat ook wel wat. Snijden, raspen, malen, mixen, alles kon dat ding. Er rezen toch wel wat bezwaren, want zo heel veel ruimte boden de keukenkasten niet meer en afwassen ben ik ook niet zo gek op. Voorzichtig probeerde ik toch uit te leggen dat zo'n machientje op mijn wensenlijstje stond. Kon ik beter niet doen. Maar mensen die mij kennen, weten dat ik niet zo snel genoeg neem, met nee. Dus toen ik héél per ongeluk thuis kwam met een pracht van een staafmixer, moest ik kletsen als Brugman om hem duidelijk te maken hoe handig dit zou zijn. Hij was not amused.En wat blijkt? Meneer gebruikt hem bijna dagelijks, hij maakt er de heerlijkste vruchtensapjes mee.

De siliconen bakvorm was een miskoop, er gaat niets boven een echt bakblik. Dus die kon de kliko in, hupsakee weg er mee.

Over het algemeen ben ik in mijn nopjes met onze keukenhulpjes. Zo heb ik pasgeleden een rührfix aangeschaft op internet, lekker ouderwets, maar werkt super! Mayonaise, slagroom, knoflook- of welke saus dan ook, hij fixt het. Toen ik vorig jaar op een rommelmarkt een prachtig petroleumstel zag, was ik in mijn nopjes. Die moest ik hebben! Daar pruttelt nu regelmatig een stoofpotje op, heerlijk die gezelligheid. En de stank? Dat valt reuze mee.

Maar zo'n eiertikker zal ik niet zo snel aanschaffen. Het onthoofden van zo'n eitje lukt ook wel met een tik met een mes, lijkt me.

Anna Koudys.

« Terug naar overzicht