Koffie deel 2

Zij is in Albert Heijn op het bankje bij de koffie-automaat gaan zitten en kijkt verbaasd naar het vel papier op het apparaat waarop in slordige viltstiftletters ‘buiten gebruik’ staat te lezen. De keurige man van de vorige keer komt aanlopen, ziet de melding en blijft staan.

‘Dat is nou ook wat!’

‘Gisteren was dit ook al zo,’ weet zij.

Hij kijkt peinzend rond. ‘Dat was nou net zo leuk. Even hier pauzeren met een kopje koffie. Dan kom je nog eens leuke mensen tegen.’ Hij knipoogt. ‘Maar...’ Hij loopt weg en komt een moment later met een medewerkster terug, een jong meisje van misschien twintig jaar. ‘Wanneer doet ie het weer?’

‘Ze zijn ermee gestopt,’ deelt het meisje mee. ‘Ze moeten bezuinigen. Er ging toch aardig wat koffie doorheen. En het waren niet alleen klanten die koffie namen.’

‘’t Is me wat,’ zucht hij. ‘Nou ja, jij kunt er ook niets aan doen.’

Het meisje glimlacht en loopt weg. Hij gaat naast haar op het bankje zitten, pakt een rolletje pepermunt uit zijn jaszak en biedt haar er een aan.

‘Nou, daar zitten we dan.’

Er komt schooljeugd aan die samengroept rond de automaat. Teleurgesteld ouwehoeren ze wat en slaan eens op het toestel. Met hun tassen, mobieltjes en gedrag hebben ze iets van kwetterende vogels.

‘We hoeven nu niet meer schoon te maken,’ grapt hij als de jeugd is verdwenen.

Zij zwijgt en volgt een paar oudere mensen die moeizaam in de gangpaden vooruitkomen met hun rollator.

‘Weet je wat,’ begint hij, ‘ik heb wat bedacht. Lachen...’

Ze kijkt hem nieuwsgierig aan. Hij lijkt haar een vrolijke man.

‘Kom nou morgen bij dit bankje, op dezelfde tijd. Dan zul je wat beleven!’

Hij staat op, knipoogt en loopt dan bedaard de winkel uit.

(wordt vervolgd)

Cor Snijders

« Terug naar overzicht