Krakende wagens.

Uitgumdagen.

Ja, die heb ik ook wel eens.
Meestal niet veroorzaakt door een kwaal hoor, meer door
mensen die niet aardig zijn, oneerlijk of onredelijke argumenten gebruiken of zoiets. Daar kan ik echt helemaal van slag van raken. Kwalen zijn een vervelende bijkomstigheid, die de neiging hebben vertragend te werken. Dat botst natuurlijk, want ik beschik niet over veel geduld. Althans niet met ongemakken.

Lange tijd heb ik gedacht dat ik een soort supervrouw was. Nooit ziek, geen rare kwaaltjes, niks. Dat is ook erg lang goed gegaan, maar inmiddels weet ik beter.

Ook mijn lijf vertoont soms mankementen. Ik mis inmiddels zelfs een paar onderdelen en ben voorzien van een, volgens mijn dokter, eeuwigdurende kwaal. Mijn 10-rittenkaart voor opname in het streekziekenhuis in de buurt is al bijna vol. Aangezien ik daar dus regelmatig terug mag komen, vinden ze mij daar vast een prettige klant. En hoe gek het ook mag klinken, ik heb er elke keer best plezier gehad. Want in een ziekenhuis beleef je van alles en ook al ga je er nooit voor je plezier naar toe, je kunt er enorm lachen. Ondanks alle ellende die er natuurlijk ook is.
Misschien hoort het bij de leeftijd maar het lijkt wel of op het ogenblik bijna iedereen wel iets mankeert.
Toch weiger ik om al te veel rekening te houden met het lijfelijk falen. Ik slik braaf mijn pilletjes en loer af en toe naar wat alternatieve oplossingen. Verder vertrouw ik maar op mijn specialist, die mij heel kundig lijkt. Zolang de kwalen niet levensbedreigend worden , zijn ze alleen maar lastig en vervelend.
Daar staat dan wel tegenover dat er nog heel veel leuks te beleven valt, dus geniet ik maar zoveel en zolang het kan. Met pillen, steunzolen, nepkiezen en zonder een paar onderdelen die ik toch niet echt mis.
Ik weiger gewoon om me er druk over te maken. Alles wat ik echt nodig heb functioneert voor zover ik weet nog steeds uitstekend en ik ken steeds meer mensen met veel ernstiger kwalen dan die van mij.
Ik prijs me dus nog steeds gelukkig. En zeggen ze niet dat krakende wagens het langst lopen?

Laten we er maar vanuit gaan dat dat een wijze uitdrukking is, berust op waarheid. Want dan hebben wij nog een hele tijd te gaan. Dus vooruit, rijden met die kraakkar!

Dikke knuf,

Nic.

« Terug naar overzicht