Nogouder

Hoi An,

Hadden we het de laatste tijd niet al over ouder worden? Vind jij dat ook zo'n raar woord?
Eerst ben je kind en groei je op. Je wordt volwassen en steeds ouder... Logisch, iedereen wordt ouder, dat is een van de weinige zekerheden in het leven. Ouder en ouder, en nooit jonger.....
Als je geluk hebt wordt je niet alleen ouder, maar ook nog ouder....
"Huh?" hoor ik je denken, meer ouder? Nee, gewoon ouder; ouder van een kind. Ouder als zelfstandig naamwoord dus. Dat is toch een gek woord? Als je ouder wordt, hoeft dat dus niet te betekenen dat je ook ouder wordt... Zucht..rare hersenkronkel van degene die dat zo heeft bedacht.

Maar goed, wij behoren dus allebei tot de gelukkige ouderen (duhhh! jongere oudere dus) die ook nog ouder zijn. En met dat ouder worden, sta ik ineens op de rand van een nieuwe dimensie: mijn eigen kind wordt ouder: ouder en ouder dus. En daarmee heet ik straks ineens Oma. Hoezo Oma? Ik wordt een Nogouder! Dat klinkt logischer dan Oma, want Nogouder volgt toch op ouder?

Nogouder worden, heb ik gemerkt, brengt nieuwe inzichten. Ik kijk er ineens naar uit om nog ouder te worden. Want gek genoeg lijkt het alsof je dan weer jonger wordt: tripjes naar de dierentuin en pretpark komen weer in het verschiet. De afspraken met andere, verse Nogouders worden al een beetje gepland, terwijl het kleinkind er nog niet eens is. Voorlezen in bed en alle Disney-films, wachten bij school, afzwemmen en pannenkoeken in plaats van brandnetelsoep, ach...ineens kan ik bijna niet wachten om nog ouder en Nogouder te worden.

Of toch maar gewoon oma? Voor de duidelijkheid.....

Liefs,

Nic.

« Terug naar overzicht