Pompoenentijd

Pompoenen Jack: het enige echte verhaal van Halloween

Lang geleden, nog voor er treinen reden

Was er een boer, een pompoenenboer,

Die gekend was als pompoen Jack.

Voor 30 jaar teelde hij pompoenen: grote, kleine, gele, oranje, groene en witte pompoenen. Hij was er heel goed in en had het al geschopt tot hofleverancier van de koning. De koning en zijn familie aten allemaal pompoenen van Jack.

Ja Jack had veel succes, zo veel succes dat de neef van Jack (Krom heette hij), die ook pompoenen teelde, jaloers werd.

Jack was al oud en lelijk geworden: zijn hoofd was zo dik en gezwollen en verweerd dat het precies een pompen leek. Nu noemden de mensen hem al “pompoenKOP Jack”

Krom ging op een dag naar zijn neef, Jack, een bezoek brengen. Net die dag was Jack bezig om de mooiste van al zijn pompoenen te oogsten.

Krom zag de pompoenen en wist dat die van hem lang zo mooi niet waren. En hij zei:

“Hoe doe je dat toch jack, zulke pompoenen kweken?”

Jack antwoordde: “Dat is een geheim dat ik alleen ken en als ik dood ben zal niemand zo’n mooie pompoenen kunnen kweken.”

Krom kwam op een idee. “als ik dood ben”, had Jack gezegd, aha! Dan zou Jack er niet meer zijn om mooiere pompoenen te kweken dan die van Krom!

“Dank je wel voor de tip”, zei Krom met een sinistere stem, en pakte een zeis waarmee hij in één haal het hoofd van Jack er af maaide. En dat hoofd rolde tussen de pompoenen die al geoogst waren en in de kar lagen.

Jacks lichaam viel hoofdloos neer op de grond.

Krom was tevreden, maar ook bang dat ze hem zouden ontdekken dus hij maakte zich snel uit de voeten.

Jack, die op de grond lag zonder hoofd, lag 10 minuten helemaal stil. Maar dan…. Bewoog er een vinger, en daar bewoog een teen, een arm en een been, en hup! Jack stond weer recht!

Het was vrijdag de 13^e en het was volle maan, en Jack kon niet doodgaan op deze behekste dag. Jack pakte zijn hoofd uit de kar, en waggelde naar huis. Thuis aangekomen keek hij in een spiegel, en zag dat hij zich vergist had. In plaats van zijn hoofd had hij een echte pompoen op zijn schouders gezet! Om er voor te zorgen dat het toch niet te veel opviel, pakte Jack een mes en sneed twee ogen uit, een neus en een mond.

De knecht van Jack had de kar met pompoenen al opgehaald, en was bezig met het bezorgen van de pompoenen. Zoals altijd, legde hij ze voor de deur van de mensen die er besteld hadden. Toen hij klaar was, ging hij in het dorpscafé een pint drinken. Of twee.

Pompoenkop Jack was teruggegaan naar zijn veld, maar de kar was al weg. En het werd al donker ook! Snel, dacht Jack, ik moet mijn hoofd zoeken voordat het voordat iemand er pompoensoep van maakt!

Hij pakte zijn fiets en ging naar het dorp, zijn knecht achterna. Toen hij de eerste huizen zag, zag hij ook pompoenen liggen voor de deuren… zo vlug hij kon deed Jack alle huizen aan waar pompoenen voor de deur lagen, op zoek naar zijn hoofd…

Echter hoe hard hij ook zocht hij vond niet zijn hoofd. Nergens, voor geen enkele deur.

Maar als de mensen in de huizen hun pompoenen nu al naar binnen hadden gebracht, dan lagen ze niet meer voor de deur… misschien lag Jack zijn hoofd ergens op een keukentafel, klaar om de soep in te gaan. Brrrrrrrrrrrrrr, Jack moest er niet aan denken!

Met de moed der wanhoop klopte Jack aan bij een huis, waar geen pompoen voor de deur lag.

De dochter des huizes deed open, en Jack zei: “Hallow, een pompoekenkop is wat ik zoek”

Maar verder dan “Hallow-een…” kwam Jack niet, omdat zijn worden  werden overstemd door het gegil van het meisje dat kwam opendoen!

“iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii,  een pompoenkop, een pompoenkop!!!” gilde ze.

Jack ging vlug binnen, het meisje achterna, en keek vlug op de keukentafel en in de kookpotten of zijn hoofd er niet toevallig lag.

Geen hoofd…. Jack waggelde weer naar buiten, op naar het volgende huis, en het volgende, en het volgende….

In heel het dorp hoorde je de mensen gillen! Men begreep uiteindelijk wel dat het Jack was die kwam zoeken naar zijn hoofd, maar niemand wou er iets mee te maken hebben.

Jack werd verbannen en hij trok zich terug diep in de bossen, waar hij op een klein veldje nog 100 jaar pompoenen kweekte.

Elk jaar bij de pompoenenoogst, dachten de mensen weer aan wat er was gebeurd met Jack. Om er voor te zorgen dan Jack niet hun huis zou binnenvallen en alle meisjes laten gillen, zette iedereen een pompoen voor zijn deur met daarin uitgesneden het gezicht van pompoenkop Jack…En ze noemden dit voorval naar de laatste woorden die ze hoorden van Jack:“Halloween”.

« Terug naar overzicht