Vroeger, toen de lucht nog schoon en seks vies was.

Helemaal eens kan ik het daarmee niet zijn. De lucht schoner, dat wel. Maar seks vies?
De gezinnen waren behoorlijk groot in de jaren vijftig. Ons gezin bestaat uit zeven personen. Mijn ouders, vier broers en ik dus, het kleine zusje.

De maaltijden in mijn jonge jaren waren niet bepaald een culinair hoogstandje, al was er wel voldoende voor eenieder. Breed hadden we het niet. Zoet beleg door de week, in het weekeinde een plakje worst op brood.

Begrijpen deed ik het niet, er stonden immers twee automobielen voor de deur, terwijl in die tijd lang niet iedereen in het bezit was van één.

Er kwam ook een vaatwasser, ik had nog nooit van zo'n ding gehoord, laat staan gezien.

Het eetritueel verliep lang niet altijd in harmonie, al probeerde mijn vader daar structuur in aan te brengen. Hij kon echter niet voorkomen dat de doperwten van links naar rechts over de tafel vlogen.

Berovingen vonden regelmatig plaats, en wel van mijn bord. Keek ik even een andere kant op, was m'n balletje gehakt in het niets opgelost.

(De bal gehakt was het meest voorkomende stukje vlees. Lekker voordelig, mijn moeder draaide enorm veel ballen uit een kilo.)

Wraak heb ik genomen, jazeker! Menig keer landde mijn gekookte ei als een projectiel op het voorhoofd van één der broeders. Breek de dag, tik een eitje.

Een hoogtepunt uit mijn jeugd was het moment dat mijn moeder een bord eten naar het hoofd van mijn broer smeet. Ik weet nog precies wat de pot schaftte: witte bonen in tomatensaus, piepers, sla en weer die bal gehakt. Deze compositie landde alleen niet op het gelaat van broer, het raam most het ontzien. Een bende dat het gaf! Moeders woedend en wij pijn in onze buik van het lachen!

Heden ten dage is het iets minder chaotisch bij ons aan tafel. Ons gezin telt twee kinderen, plus één schoonkind. Al kan het er hier ook behoorlijk druk aan toe gaan, drie is toch altijd minder dan vijf.

Gezinnen worden kleiner, dat is duidelijk. De lucht wordt vuiler, dat ook.

Seks vies? Waarschijnlijk niet, maar ik twijfel; volgens mij wordt er soms maar halfbakken werk verricht. Zeg nou zelf: Nederland telt een-komma-zeven kinderen per gezin. Dan kan de seks toch niet zo goed zijn? Eén kind, akkoord, maar nul-komma-zeven kind, dan heb je het werk toch niet afgemaakt.

« Terug naar overzicht