Vroem, vroem!!

Lieve Nic,

De Oranje gekte is weer voorbij. Het was een geweldige maand waar we enorm van genoten hebben, nietwaar?

Al blijft het vreemd, die sport. Wanneer een voetballer eindelijk die felbegeerde bal in z'n bezit heeft, weet-ie niet hoe snel hij er weer vanaf moet komen.

Zelf ben ik niet zo'n sporter; misschien liever lui dan moe?

Al is daar sinds kort verandering in gekomen en ben ik voorzichtig begonnen om mijn geliefde sport op te pakken. Rijden op de motorfiets!

Nu zullen er veel mensen zijn die dit niet vinden vallen onder de noemer van sport, mijn mening is toch iets anders.

Aangestoken door zoonlief die sinds kort zijn motorrijbewijs heeft gehaald, kreeg ik de koorts ook weer te pakken.

Maar ja, wat doe je als je al tien jaar niet meer zelf zo'n gevaarte bestuurd hebt? Die fietsen waren ineens wel erg enorm, vond ik van dichtbij.

Op aanraden van de bewuste zoon heb ik met enige terughoudendheid de rijschool gebeld: “Uh, goedemiddag, is het misschien slim om een opfrisles te nemen?”

“Goede beslissing, dinsdag om 14.00 uur?”

Daar stond ik met zweet in m'n handen en klutsende knieën, ik moest er aan geloven. Maar het viel enorm mee en wat was het weer geweldig! Met tranen van geluk reed ik, wat een vrijheid! (Gelukkig zat de instructeur achter mij in z'n volgauto.)

Ik weet dat jij er niets van moet hebben, maar er komt een tijd dat je bij me achterop klimt met een rugzakje gevuld met lekkere ingrediënten voor een picknick onderweg. Of lekkere sandwiches, er zijn daarvoor weer lekkere recepten toegevoegd op KookJij.
Voorlopig ga ik, als mijn motor de restauratie doorstaat, maar eerst zorgen dat ik me weer soepel en gracieus door het verkeer beweeg.

En wie zegt dat motorrijden geen sport is; het is topsport!

Want, oh oh, wat had ik een spierpijn de dag na mijn opfrisles!!

Spreek je snel!

Dikke kus,

Anna.

« Terug naar overzicht