Opzoek naar goede tips, kooktechnieken, inspiratie en colums? Elke week worden er diverse nieuwe items toegevoegd.
Ja, mijn grootste afgang was vorige kerst. Had alles netjes gemaakt, je kent dat wel, mooi gedekte tafel, alles tip top in orde. Eten goed voorbereid dus er kon eigenlijk niks mis gaan. Ik moest nog even de laatste hand aan het vlees doen. De visite was inmiddels gearriveerd en voorzien van een hapje en een drankje. Tot zover ging alles op rolletjes.....
Graag wil ik een verhaal insturen wat we regelmatig horen bij mijn schoonouders. Ze hadden voor Kerst hun eigen ouders uitgenodigd en echt heel veel werk besteedt aan alle voorbereidingen voor een geweldige en smakelijke avond. Eerst hadden ze heel de aanrecht volgezet met een koud buffet waar dagen van voorbereidingen in zat, om het allemaal zo goed en lekker en mooi mogelijk te doen. Heel de aanrecht omgebouwd tot tafel en vol met heerlijke salades, gevulde tomaatjes, gevulde eitjes, zalm, rosbief, eigenlijk alles wat erbij hoort. Toen "Opa en oma" binnenkwamen en de aanrecht aanschouwden waar mijn schoonouders heel veel werk aan hadden gehad zeiden ze: hmm... "het is van die koude zooi". Bij mijn schoonouders zakte de moed een beetje in hun schoenen. Om toch maar voor iets warms te kunnen zorgen lekker wat biefstukjes gebakken met aardappelkroketjes, tenminste dat dachten ze. Toen bleken het later rundvleeskroketten te zijn..... Dit verhaal wordt nog regelmatig opgehaald, en daarom wil ik het nu ook graag insturen. Met vriendelijke groeten, Ilonka Sponselee...
Jaren geleden net verkering en samen voor de eerste keer kerst vieren. Hij had wel eens mogen mee eten met mijn dochter en mij. Maar omdat het nu eerste keer kerst was wilde ik goed uitpakken. Als toetje had ik een klein hapje met gerookte zalm gemaakt. Eerste fout; hij lust helemaal geen vis. Hoofdgerecht (weet niet meer wat het was)was niet tegelijk klaar. Maar dan de ergste flater. Wilde het toetje extra lekker maken door er wat caramel door en over te doen. Nou, we hebben een hamer nodig gehad om bij het toetje te kunnen. Nu weet ik hoe je caramel moet maken maar toen probeerde ik het voor de eerste keer en echt, was zo hard geworden dat het niet te eten was. Gelukkig konden we om mijn foutjes lachen en zijn we ondertussen 7 jaar bij elkaar. Nu hoef ik niet meer alleen te koken, nu doe ik het samen met mijn dochter en mannetje....
Nou, dat was niet zo'n moeilijke vraag voor mij. Stel je voor, Kerst 2000 in mijn nieuwe huis. Ik was (ben) zo trots op mijn huis dat ik graag wilde dat mijn ouders nu bij mij kwamen voor het Kerstdiner. Dat vonden ze prima. Ik ben gek op koken en zou voor elk wat wils doen zodat iedereen het naar zijn zin zou hebben en lekker te eten. Ouders aanwezig, mijn oudste met haar vriend aanwezig, de jongste en wij. Aan onze tafel kunnen net 8 personen, echt niet meer. Ik was bijna aan de eerste gang toe toen mijn zusje en haar vriend aanbelden voor een Kerstdiner bij mij. Het bleek dat ik ze had uitgenodigd, tot op heden weet ik het nog echt niet, maar vergeten. Zij komen normaal de dag na mij bij mijn ouders. Daar stond ik dan. Hoe los ik het op. nu dat heb ik zo gedaan; Ik heb een massage tafel ooit gekocht, die heb ik opgezet, een wit onderlaken erop en rood lint (gelukkig had ik dat nog) en de personen verdeeld over de 2 tafels. Tuinstoelen schoongemaakt en het eten verdeeld. Het was zo gênant want ze konden overduidelijk zien dat ik niet op ze...
Toen onze dochter ruim 1 jaar was, vierden mijn ouders de Kerst bij ons. Toen de tafel gedekt was, en het eten op tafel kwam, zette ik mijn dochter in de kinderstoel. Mijn vader was nog even bezig met de biefstuk klaar maken. Plotseling moest mijn dochter overgeven. Mijn eerste reactie was: eerst m'n dochter verschonen om in bed te leggen.Toen wij weer beneden kwamen, waren mijn ouders weg. De kots wat nog op de grond lag, moest ook nog opgeruimd worden.Daarna hebben wij samen ons eten opgewarmd in de magnetron, om alsnog te eten.Tijdens koffietijd 's avonds kwamen m'n ouders terug. En ik wou wel een verklaring, waarom ze weg gegaan zijn. “Ja, zei m'n moeder, anders werd ons eten koud. En we moesten op tijd weg, om naar de kerk te gaan.” Wat was ik kwaad. Konden ze mij niet even mee helpen, met opruimen. Zodat we gezamenlijk alsnog, van het Kerstdiner konden genieten. Ik was er zo druk mee geweest. Dit verhaal is geen Blunder: Maar zo iets overkomt je gewoon.Onze dochter is nu 23 jaar. Maar zoiets vergeet je niet tijdens de kerstdagen....
Mark Klaver
Jordy
Bas doolaar
Harry Löhr
André